[ad_1]

Iets verzwijgen bij het invullen van je verzekeringsaanvraag. Wie heeft zich daar nooit schuldig aan gemaakt? Toch maar die rugpijn niet gemeld? Of gejokt over roken en het aantal glazen alcohol? Vaak blijft het zonder gevolgen, soms niet.

- Advertentie -

Bij arbeidsongeschiktheidsverzekeringen kan de sanctie op zwijgen groot zijn, zegt advocaat Erik-Jan Wervelman. Hij noemt als voorbeeld iemand die serieuze medische klachten verzweeg bij de aanvraag. „In anderhalf jaar kreeg hij 120.000 euro aan uitkeringen. Toen kwam de verzwijging uit en moest al het geld terug.”

Wervelman: „De twijfel begint vaak als de verzekeraar na een claim medische informatie onder ogen krijgt. Dat klopt soms niet helemaal met de ingevulde gezondheidsverklaring. Iemand heeft bijvoorbeeld overal ’nee’ op geantwoord, maar dan krijgt hij klachten en zegt hij: ’Daar heb ik al jaren last van.’”

Schadeverleden

De meeste gevallen van verzwijging komen aan het licht bij de motorrijtuigenverzekering, zegt Paul Koopman van het Verbond van Verzekeraars. „Dat gaat vaak om zwijgen over het schadeverleden of ontzegging van de rijbevoegdheid. Maar daar komen verzekeraars snel achter.”

En wat als je verzwijgt dat je rookt of jarenlang gerookt hebt? Dat scheelt een slok op een borrel bij een overlijdensrisicoverzekering, die bij overlijden een geldsom uitkeert aan je nabestaanden. „Als je opgeeft dat je rookt, kan de premie zomaar verdubbelen”, zegt Joop Cohen van vergelijkingssite Independer.

Als de verzekeraar ontdekt dat de overledene flink heeft gepaft, kan de uitkering halveren of erger. Maar wordt het wel ontdekt? „De verzekeraar zal niet zomaar gaan kijken of iemand met een sigaret op Facebook staat. Er moet echt een aanwijzing zijn dat iets niet klopt”, zegt Koopman. „Als de verzekerde longkanker had, kan ik me voorstellen dat hij heeft gerookt. Maar dat hoeft niet per se te betekenen dat de uitkering wordt gekort of geschrapt.”

Rugkwalen

Advocaat Wervelman is gespecialiseerd in arbeidsongeschiktheidsuitkeringen. Hij ziet vooral veel schendingen van de meldingsplicht bij rugkwalen en psychische problemen. „Dan verzwijgt iemand bijvoorbeeld dat hij bij een psycholoog onder behandeling is geweest. Er hoeft geen opzet in het spel te zijn. Het gaat om het niet naar waarheid verklaren.”

Volgens Koopman doen verzekeraars jaarlijks in ’een paar duizend’ gevallen onderzoek. „Het onderzoek moet wel proportioneel zijn. Verzekeraars gaan geen spijkers op laag water zoeken. Maar als iemand een overlijdensrisicoverzekering afsluit en hij overlijdt na een jaar, dan wordt wel even gekeken wat er aan de hand is.”

Bewijslast

Wervelman tekent aan dat de klant moet meewerken aan het onderzoek. „De bewijslast ligt bij de verzekeraar, maar de verzekerde moet hem in staat stellen om het bewijs te leveren. De medische adviseur van de verzekeraar mag bijvoorbeeld een machtiging vragen aan de verzekerde om navraag te doen bij zijn behandelaar.”

Toch staat de verzwijgende klant juridisch vrij sterk. De verzekeraar zal moeten bewijzen dat hij de verzekering niet zou hebben afgesloten als hij juist was geïnformeerd. Of dat hij dan een uitsluitingsclausule zou hebben opgenomen.

Koopman: „Stel dat je niet hebt gemeld dat je naar de fysio bent geweest met chronische rugklachten. Dan zegt de verzekeraar: ik had u wel willen verzekeren, maar niet voor die rug.” Advocaat Wervelman tekent aan dat veel onderzoeken met een sisser aflopen: „Vaak is het oordeel dat het een niemendalletje is of niet zou hebben geleid tot een andere soort verzekering.”



[ad_2]

- Advertentie -