[ad_1]
in
‘Ik ben vierentwintig jaar taxichauffeur geweest, maar door verslavingsproblemen met drugs, alcohol en gokken kwam ik in de schulden terecht. Dat begon heel simpel. Je bent jong en je probeert een keer een xtc-pilletje. Van het een kwam het ander. In 2014 had ik zo veel boetes bij het Centraal Justitieel Incassobureau dat ik anderhalve maand werd vastgezet. Ik mocht vanaf toen geen taxi meer rijden en kwam op straat terecht. Tweeënhalf jaar sliep ik in de nachtopvang, overdag leefde ik op straat en zorgde ik voor mijn zieke moeder.
„In 2016 kwam ik via Stichting De Tussenvoorziening in Utrecht in een traject begeleid wonen en kreeg ik een studio toegewezen. Inmiddels ben ik helemaal clean, vorig jaar ben ik zelfs gestopt met roken.
„Nu krijg ik een bijstandsuitkering, en ik zit ook nog in een schuldsaneringstraject. Elke maand ontvang ik 904 euro via schuldhulpverlening. De huur- en zorgtoeslag, afbetalen van mijn schuld en de zorgverzekering zijn dan al verrekend. Van die 904 euro betaal ik de rest van de vaste lasten. Daarnaast volg ik ook een opleiding voor begeleider in de GGZ. Die wordt door het Leger des Heils gefinancierd, ik loop ook stage bij hen. Als alles goed gaat, wordt de stage volgend jaar omgezet in een vaste baan. Tegen die tijd ben ik ook schuldenvrij, en kan ik dus opnieuw beginnen. Dat is fijn.”
uit
‘In het begin was het, omdat ik nog rookte, wel lastig rondkomen van het leefgeld dat ik kreeg toegewezen. De shag kostte me zo’n 4 euro per dag, daarmee rookte ik per week toch bijna de helft van het geld op. Nu is het makkelijker rondkomen, maar toch moet ik wel goed opletten. Boodschappen haal ik bij de Lidl, want daar is het ’t goedkoopst. Koken doe ik vaak voor twee dagen. Ik eet veel rijst, bonen en aardappels. Per week ben ik dan ongeveer 40 tot 45 euro kwijt aan boodschappen.
„Van wat ik overhoud koop ik zo nu en dan nieuwe kleren, het liefst bij C&A, want daar is het betaalbaar. Ik let dan goed op de afgeprijsde artikelen. Mijn woning heb ik ingericht met spullen die ik van familieleden heb gekregen, dus daar heb ik gelukkig geen kosten aan.
„Van mijn opa heb ik ooit zijn oude bromfiets overgenomen. Toen werd ik op een dag geschept door een auto. Ik liep rugklachten op en de scooter was total loss. Van de letselschadevergoeding kon ik toen een nieuwe scooter kopen. Die heb ik nu al twee jaar en ik zou niet weten wat ik zonder hem zou moeten, ik ga er overal mee naartoe in de stad. Om de zoveel tijd heb ik daar wel kosten aan. Zo moest laatst de V-snaar opnieuw afgesteld worden, dat kostte me 60 euro.”
dit artikel
verscheen ook in
nrc.next
van 11 november 2019
[ad_2]